Odmiana imienia Abdullah przez przypadki

Abdullah imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Abdullah

Dopełniacz
(kogo? czego?):Abdullaha

Celownik
(komu? czemu?):Abdullahowi

Biernik
(kogo? co?):Abdullaha

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Abdullahem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Abdullahu

Wołacz
(hej!):Abdullahu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AbdullahDla mnie było już jasne, ze Abdullah umiera.
Na drugie imię mam Abdullah.
Jutro Abdullah wyjdzie ze szpitala.
Abdullah wraca do domu.
Za chwilę wróci Abdullah z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AbdullahaWysyłam list do Abdullaha.
Przed sobą ujrzałam rękę Abdullaha.
Zbieramy na nowy wózek dla Abdullaha.
Najbardziej polubiłam ojca Abdullaha.
Jadę do Abdullaha.

Celownik:
(komu? czemu?)
AbdullahowiChciałam szybko pochwalić się Abdullahowi.
Abdullahowi oczy błyszczą.
Zszedłem z drogi Abdullahowi i usiadłem w fotelu.
Mama przyznała rację Abdullahowi.
Opowiadam Abdullahowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
AbdullahaSpotkałam Abdullaha w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Patrzył na Abdullaha z pełnym zgrozy podziwem.
Przyniesiona przez Abdullaha kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Abdullaha.
W Abdullaha nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AbdullahemTym razem korespondowałam z Abdullahem.
Oboje z Abdullahem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Abdullahem zrobiłyśmy obiad.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Abdullahem.
Weekend spędzony z Abdullahem był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AbdullahuMyślałam cały czas tylko o Abdullahu.
Przygotowuje książkę o Abdullahu.
Rozmawiam o Abdullahu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Abdullahu.
Chciałbym być teraz przy Abdullahu.

Wołacz:
(hej!)
AbdullahuWitaj Abdullahu!
Dzień dobry Abdullahu!
Dobranoc Abdullahu!
Cześć Abdullahu!
Hej Abdullahu!