Odmiana imienia Abdonek przez przypadki

Abdonek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Abdonek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Abdonka

Celownik
(komu? czemu?):Abdonkowi

Biernik
(kogo? co?):Abdonka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Abdonkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Abdonku

Wołacz
(hej!):Abdonku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AbdonekAbdonek wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Abdonek.
Mam na imię Abdonek.
Abdonek tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Abdonek już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AbdonkaW domu babci Abdonka od zawsze stał stary zegar.
Tata Abdonka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Abdonka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Abdonka.
Postawa Abdonka była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
AbdonkowiOpowiedziałam Abdonkowi o przykrości która mnie spotkała.
Abdonkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Przyglądam się Abdonkowi.
Abdonkowi oczy błyszczą.
Chciałam szybko pochwalić się Abdonkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AbdonkaCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Abdonka.
Odprowadziłam Abdonka do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Abdonka.
Przed wejściem spotkaliśmy Abdonka.
Spojrzałem znacząco na Abdonka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AbdonkiemA sytuacja z Abdonkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Jadę z Abdonkiem na dyskotekę.
Pracuję z Abdonkiem.
Razem z Abdonkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Śpiewam z Abdonkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AbdonkuAnna sama już nie wie, co myśleć o Abdonku.
Śpiewam o Abdonku.
Mówimy tu oczywiście o Abdonku.
Wspominam o Abdonku.
Rozmawiam o Abdonku.

Wołacz:
(hej!)
AbdonkuDziękuję Abdonku za rozmowę!
Witaj Abdonku!
Abdonku! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Abdonku!?
Dzień dobry Abdonku!