Odmiana imienia Aśka przez przypadki

Aśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aśki

Celownik
(komu? czemu?):Aśce

Biernik
(kogo? co?):Aśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aśce

Wołacz
(hej!):Aśko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Aśki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Asiek

Celownik
(komu? czemu?):Aśkom

Biernik
(kogo? co?):Aśki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aśkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aśkach

Wołacz
(hej!):Aśki!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AśkaJa i Aśka nie wiedziałyśmy, co robić.
Jeśli jednak przegrasz, Aśka zostaje z nami.
Aśka wraca do domu.
Gdzie jest Aśka?
Autorem niniejszego tekstu jest Aśka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AśkiTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Aśki.
Piszę list do Aśki.
Prosimy o pomoc dla Aśki.
Tata Aśki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Zostało sto dni do narodzin Aśki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AśceOddaję Aśce list.
Od początku próbujemy pomóc Aśce.
Aśce oczy błyszczą.
Opowiadam Aśce o swoich zainteresowaniach.
Dzięki Aśce święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
AśkęAśkę zaczęło to nieco irytować.
Spojrzał na Aśkę i uśmiechnął się.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Aśkę.
Aśkę znalazłam w recepcji hotelu.
Sierżant wpatrywał się w Aśkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AśkąZginął w pojedynku z Aśką.
Rozmawiam z Aśką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Aśką.
Zostaliśmy z Aśką w salonie sami.
Refleksyjnie po spotkaniu z Aśką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AśceW powrotnej drodze myślał o Aśce.
Piszę o Aśce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Aśce.
Chciałbym być teraz przy Aśce.
Dobrze, że wspomniałeś o Aśce.

Wołacz:
(hej!)
AśkoAśko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Aśko!
Witaj Aśko!
Dzień dobry Aśko!
Aśko! Uważaj!