Odmiana imienia Ałłusia przez przypadki

Ałłusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ałłusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ałłusi

Celownik
(komu? czemu?):Ałłusi

Biernik
(kogo? co?):Ałłusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ałłusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ałłusi

Wołacz
(hej!):Ałłusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AłłusiaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Ałłusia.
Jak już wiecie mam na imię Ałłusia.
Ałłusia tego nie widzi.
Ma na imię Ałłusia.
Autorem niniejszego tekstu jest Ałłusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AłłusiTata Ałłusi sam opatrzył mi nogę.
Serce Ałłusi stanęło na moment.
Postawa Ałłusi była zupełnie inna.
Pożyczę od Ałłusi samochód i możemy jechać.
Przed sobą ujrzałam rękę Ałłusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AłłusiPowiedz wszystkim i Ałłusi, że nic mi nie jest.
Ten nie pozostał dłużny Ałłusi.
Daję Ałłusi, to co najlepsze we mnie.
Kto wie, może Ałłusi wyjdzie do na dobre.
Coś muszę Ałłusi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
AłłusięSierżant wpatrywał się w Ałłusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Doprowadził tym Ałłusię do stanu bliskiego apopleksji.
Zdjęcie przesłane przez Ałłusię.
Spojrzał na Ałłusię i uśmiechnął się.
Lubię Ałłusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AłłusiąRefleksyjnie po spotkaniu z Ałłusią.
Byliśmy z Ałłusią na jarmarku.
Zostanę tu tylko z Ałłusią i chłopakami.
Rozmawiam z Ałłusią.
Idę na spacer z Ałłusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AłłusiZastanawiam się czy powiedzieć mami o Ałłusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Ałłusi.
Kto dziś pamięta o Ałłusi.
Myślał o Ałłusi i o swoim życiu.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Ałłusi.

Wołacz:
(hej!)
AłłusiuDobranoc Ałłusiu!
Dziękuję Ałłusiu za rozmowę!
Dobry wieczór Ałłusiu!
Dzień dobry Ałłusiu!
Witaj Ałłusiu!