Odmiana imienia Żywisławka przez przypadki

Żywisławka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Żywisławka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Żywisławki

Celownik
(komu? czemu?):Żywisławce

Biernik
(kogo? co?):Żywisławkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Żywisławką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Żywisławce

Wołacz
(hej!):Żywisławko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŻywisławkaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Żywisławka.
Mam na imię Żywisławka.
Żywisławka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Za chwilę wróci Żywisławka z lasu.
Żywisławka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŻywisławkiPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Żywisławki.
Przed domem Żywisławki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Tata Żywisławki poszedł otworzyć drzwi.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Żywisławki.
W sobotę są urodziny Żywisławki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŻywisławceTym razem nie damy Żywisławce dojść do głosu.
Napisałem wiersz dzięki Żywisławce.
Proszę Żywisławce nie dokuczać!
Dzięki Żywisławce święta nabrały nowego wymiaru.
Powiedz wszystkim i Żywisławce, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
ŻywisławkęSpojrzał na Żywisławkę i uśmiechnął się.
Popatrzyłam na Żywisławkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Kacper patrzył na Żywisławkę ze zdumieniem.
Spojrzałem znacząco na Żywisławkę.
Odprowadziłam Żywisławkę do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŻywisławkąRozmawiam z Żywisławką.
Powinnam jednak pojechać z Żywisławką.
Dorota spotkała się z Żywisławką.
Śpiewam z Żywisławką.
Jadę z Żywisławką na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŻywisławceW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Żywisławce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Żywisławce.
Piszę o Żywisławce.
Na pewno słyszałyście o Żywisławce.
Dobrze, że wspomniałeś o Żywisławce.

Wołacz:
(hej!)
ŻywisławkoWitaj Żywisławko!
Żywisławko! Wróć do mnie!
Hej Żywisławko!
Gdzie jesteś Żywisławko!?
Dziękuję Żywisławko za rozmowę!