Odmiana imienia Żywila przez przypadki

Żywila imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Żywila

Dopełniacz
(kogo? czego?):Żywili

Celownik
(komu? czemu?):Żywili

Biernik
(kogo? co?):Żywilę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Żywilą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Żywili

Wołacz
(hej!):Żywilo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŻywilaNa drugie imię mam Żywila.
Żywila chce pójść ze mną na spacer.
Mam na imię Żywila.
Co robi Żywila?
Żywila tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŻywiliPrzyglądałam się dłoniom Żywili.
Od razu zobaczyła ich mama Żywili.
Prosimy o pomoc dla Żywili.
Postawa Żywili była zupełnie inna.
Nie lubię Żywili.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŻywiliRozalia z troską przyglądała się Żywili.
Nie wiem, co powiedzieć Żywili.
Od początku próbujemy pomóc Żywili.
Przyglądam się Żywili.
Zerwał jabłko i podał je Żywili.

Biernik:
(kogo? co?)
ŻywilęLubię Żywilę.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Żywilę.
Żywilę zaczęło to nieco irytować.
Spojrzał na Żywilę z zaciekawieniem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Żywilę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŻywiląIdę na spacer z Żywilą.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Żywilą.
Zginął w pojedynku z Żywilą.
Siedzieliśmy z Żywilą na kanapie.
A sytuacja z Żywilą rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŻywiliKiedyś chciałam napisać wiersz o Żywili.
Warto także pomyśleć chwilę o Żywili.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Żywili.
Hipnotyzująca powieść o Żywili i płatnym mordercy.
A o Żywili to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
ŻywiloWitaj Żywilo!
Dobranoc Żywilo!
Dzień dobry Żywilo!
Hej Żywilo!
Żywilo! Wróć do mnie!