Odmiana imienia Żerosław przez przypadki

Żerosław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Żerosław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Żerosława

Celownik
(komu? czemu?):Żerosławowi

Biernik
(kogo? co?):Żerosława

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Żerosławem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Żerosławie

Wołacz
(hej!):Żerosławie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŻerosławJak już wiecie mam na imię Żerosław.
Ja i Żerosław nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Żerosław grzecznie śpi.
Żerosław wraca do domu.
Ma na imię Żerosław.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŻerosławaNa korytarzu blisko pokoju Żerosława stało kilka osób.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Żerosława.
Rodzina Żerosława wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Żerosława.
Tata Żerosława sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŻerosławowiDzięki Żerosławowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Tego Żerosławowi było już za wiele.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Żerosławowi.
Żerosławowi oczy błyszczą.
Mama przyznała rację Żerosławowi.

Biernik:
(kogo? co?)
ŻerosławaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Żerosława.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Żerosława.
Lubię Żerosława.
Żerosława natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzał na Żerosława z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŻerosławemPrzez chwilę oboje z Żerosławem patrzyli na siebie.
A sytuacja z Żerosławem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Idę na spacer z Żerosławem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Żerosławem.
Siedzieliśmy z Żerosławem na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŻerosławiePamiętajmy o Żerosławie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Wczoraj wspomniałam o Żerosławie z moim tatą.
Więcej o Żerosławie znajdziecie na naszej stronie.
Pamiętam o Żerosławie.
Wspominam o Żerosławie.

Wołacz:
(hej!)
ŻerosławieŻerosławie! Gdzie jesteś?
Dobranoc Żerosławie!
Żerosławie! Uważaj!
Dziękuję Żerosławie za rozmowę!
Gdzie jesteś Żerosławie!?