Odmiana imienia Żanetusia przez przypadki

Żanetusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Żanetusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Żanetusi

Celownik
(komu? czemu?):Żanetusi

Biernik
(kogo? co?):Żanetusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Żanetusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Żanetusi

Wołacz
(hej!):Żanetusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŻanetusiaŻanetusia tego nie widzi.
Jutro Żanetusia wyjdzie ze szpitala.
Na drugie imię mam Żanetusia.
Dla mnie było już jasne, ze Żanetusia umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Żanetusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŻanetusiPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Żanetusi.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Żanetusi.
W sobotę są urodziny Żanetusi.
Najbardziej polubiłam ojca Żanetusi.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Żanetusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŻanetusiZerwał jabłko i podał je Żanetusi.
Żanetusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Chciałam szybko pochwalić się Żanetusi.
Rozalia z troską przyglądała się Żanetusi.
Od początku próbujemy pomóc Żanetusi.

Biernik:
(kogo? co?)
ŻanetusięPoszłam dalej i wtedy poznałam Żanetusię.
Spojrzała na Żanetusię jeszcze raz.
Patrzy na Żanetusię wyczekująco.
Spoglądam na Żanetusię.
Doprowadził tym Żanetusię do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŻanetusiąPracuję z Żanetusią.
Siedzieliśmy z Żanetusią na ławce w parku.
Obie z Żanetusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Żanetusią.
Byliśmy z Żanetusią na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŻanetusiNa koniec parę słów o Żanetusi.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Żanetusi.
Chciałbym być teraz przy Żanetusi.
Przy Żanetusi zapomniałem o wszystkim.
No a teraz trochę więcej o Żanetusi.

Wołacz:
(hej!)
ŻanetusiuWitaj Żanetusiu!
Dobry wieczór Żanetusiu!
Gdzie jesteś Żanetusiu!?
Żanetusiu! Wróć do mnie!
Żanetusiu! Gdzie jesteś?