Odmiana imienia Żana przez przypadki

Żana imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Żana

Dopełniacz
(kogo? czego?):Żany

Celownik
(komu? czemu?):Żanie

Biernik
(kogo? co?):Żanę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Żaną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Żanie

Wołacz
(hej!):Żano!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŻanaŻana odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ja i Żana nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Żana.
Moje drugie imię to właśnie Żana.
Jutro Żana wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŻanyPostanowiłam zadzwonić do Żany.
Rodzina Żany wyprowadziła się.
Pożyczę od Żany samochód i możemy jechać.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Żany.
Zaproszenia na urodziny Żany są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŻanieTen nie pozostał dłużny Żanie.
Od początku próbujemy pomóc Żanie.
Żanie przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Żanie święta nabrały nowego wymiaru.
Nie wiem, co powiedzieć Żanie.

Biernik:
(kogo? co?)
ŻanęPrzyniesiona przez Żanę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzył na Żanę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przed wejściem spotkaliśmy Żanę.
Spojrzał na Żanę i uśmiechnął się.
Spojrzałam na Żanę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŻanąRazem z Żaną zrobiłyśmy obiad.
Obie z Żaną postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Żaną wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Rozmawiam z Żaną.
Siedzieliśmy z Żaną przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŻanieW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Żanie.
Śpiewam o Żanie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Żanie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Żanie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Żanie.

Wołacz:
(hej!)
ŻanoCześć Żano!
Dobranoc Żano!
Dobry wieczór Żano!
Żano! Gdzie jesteś?
Hej Żano!