Odmiana imienia Żana przez przypadki

Żana imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Żana

Dopełniacz
(kogo? czego?):Żany

Celownik
(komu? czemu?):Żanie

Biernik
(kogo? co?):Żanę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Żaną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Żanie

Wołacz
(hej!):Żano!

Przykłady odmiany imienia Żana” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Żana

Żana odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ja i Żana nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Żana.
Moje drugie imię to właśnie Żana.
Jutro Żana wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz (kogo? czego?): Żany

Postanowiłam zadzwonić do Żany.
Rodzina Żany wyprowadziła się.
Pożyczę od Żany samochód i możemy jechać.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Żany.
Zaproszenia na urodziny Żany są gotowe.

Celownik (komu? czemu?): Żanie

Ten nie pozostał dłużny Żanie.
Od początku próbujemy pomóc Żanie.
Żanie przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Żanie święta nabrały nowego wymiaru.
Nie wiem, co powiedzieć Żanie.

Biernik (kogo? co?): Żanę

Przyniesiona przez Żanę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzył na Żanę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przed wejściem spotkaliśmy Żanę.
Spojrzał na Żanę i uśmiechnął się.
Spojrzałam na Żanę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik (z kim? z czym?): Żaną

Razem z Żaną zrobiłyśmy obiad.
Obie z Żaną postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Żaną wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Rozmawiam z Żaną.
Siedzieliśmy z Żaną przy basenie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Żanie

W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Żanie.
Śpiewam o Żanie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Żanie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Żanie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Żanie.

Wołacz (hej!): Żano

Cześć Żano!
Dobranoc Żano!
Dobry wieczór Żano!
Żano! Gdzie jesteś?
Hej Żano!