Odmiana imienia Świetlanka przez przypadki

Świetlanka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Świetlanka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Świetlanki

Celownik
(komu? czemu?):Świetlance

Biernik
(kogo? co?):Świetlankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Świetlanką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Świetlance

Wołacz
(hej!):Świetlanko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŚwietlankaCo robi Świetlanka?
Dziś Świetlanka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dla mnie było już jasne, ze Świetlanka umiera.
Świetlanka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ja i Świetlanka nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŚwietlankiRodzina Świetlanki zginęła w wypadku samochodowym.
Nie lubię Świetlanki.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Świetlanki.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Świetlanki.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Świetlanki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŚwietlanceProszę Świetlance nie dokuczać!
Kto wie, może Świetlance wyjdzie do na dobre.
Daję Świetlance, to co najlepsze we mnie.
Od początku próbujemy pomóc Świetlance.
Świetlance włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
ŚwietlankęSpojrzałam na Świetlankę jak dopisuje kolejne literki.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Świetlankę.
W Świetlankę nagle coś wstąpiło.
Na Świetlankę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Przyniesiona przez Świetlankę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŚwietlankąSiedzieliśmy ze Świetlanką przy basenie.
Pracuję ze Świetlanką.
Weekend spędzony ze Świetlanką był przesympatyczny.
Ja ze Świetlanką chcemy się przebrać za wampiry.
Razem ze Świetlanką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŚwietlancePrzygotowuje książkę o Świetlance.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Świetlance.
Myślałam cały czas tylko o Świetlance.
Dobrze, że wspomniałeś o Świetlance.
Warto także pomyśleć chwilę o Świetlance.

Wołacz:
(hej!)
ŚwietlankoHej Świetlanko!
Świetlanko! Gdzie jesteś?
Witaj Świetlanko!
Cześć Świetlanko!
Świetlanko! Wróć do mnie!