Odmiana imienia Świętomir przez przypadki

Świętomir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Świętomir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Świętomira

Celownik
(komu? czemu?):Świętomirowi

Biernik
(kogo? co?):Świętomira

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Świętomirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Świętomirze

Wołacz
(hej!):Świętomirze!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Świętomirowie, Świętomirzy, Świętomiry

Dopełniacz
(kogo? czego?):Świętomirów

Celownik
(komu? czemu?):Świętomirom

Biernik
(kogo? co?):Świętomirów

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Świętomirami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Świętomirach

Wołacz
(hej!):Świętomirowie, Świętomirzy, Świętomiry!

Przykłady deklinacji imienia Świętomir” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Świętomir

Za chwilę wróci Świętomir z lasu.
Na drugie imię mam Świętomir.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Świętomir.
Dla mnie było już jasne, ze Świętomir umiera.
Gdzie jest Świętomir?

Dopełniacz (kogo? czego?): Świętomira

Jestem mamą Świętomira i jeszcze trojga innych dzieci.
Postawa Świętomira była zupełnie inna.
Wysyłam list do Świętomira.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Świętomira.
Rodzina Świętomira wyprowadziła się.

Celownik (komu? czemu?): Świętomirowi

Dzięki Świętomirowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Świętomirowi.
Przyglądam się Świętomirowi.
Tego Świętomirowi było już za wiele.
Świętomirowi włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik (kogo? co?): Świętomira

Podchodzi, całuje Świętomira i idzie do wyjścia.
Spoglądam na Świętomira.
Chwyciła Świętomira za rękaw płaszcza.
Świętomira znalazłam w recepcji hotelu.
Postaram się namówić Świętomira na spacer.

Narzędnik (z kim? z czym?): Świętomirem

Oboje ze Świętomirem wybuchliśmy śmiechem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy ze Świętomirem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie ze Świętomirem.
Zostaliśmy ze Świętomirem w salonie sami.
Pracuję razem ze Świętomirem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Świętomirze

Mamrotał coś o Świętomirze, gdy podtrzymywał się ściany.
Nie wspomniałem na początku o Świętomirze.
Mowa oczywiście o Świętomirze.
Wczoraj wspomniałam o Świętomirze z moim tatą.
Artykuł o Świętomirze wywołał burzę w mediach.

Wołacz (hej!): Świętomirze

Witaj Świętomirze!
Gdzie jesteś Świętomirze!?
Dzień dobry Świętomirze!
Cześć Świętomirze!
Dziękuję Świętomirze za rozmowę!