Odmiana imienia Ściborka przez przypadki

Ściborka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ściborka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ściborki

Celownik
(komu? czemu?):Ściborce

Biernik
(kogo? co?):Ściborkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Ściborką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ściborce

Wołacz
(hej!):Ściborko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŚciborkaŚciborka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ściborka wraca do domu.
Dobrze, że Ściborka grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Ściborka umiera.
Za chwilę wróci Ściborka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŚciborkiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Ściborki słychać.
Przyglądałam się dłoniom Ściborki.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Ściborki.
W domu babci Ściborki od zawsze stał stary zegar.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Ściborki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŚciborceZostawiam Ściborce karteczkę i już mnie nie ma.
Słoik z kawą wyleciał Ściborce z rąk.
Mama przyznała rację Ściborce.
Zaproponowałem Ściborce dwa tematy.
Tego Ściborce było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
ŚciborkęPatrzył na Ściborkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Widziałem dzisiaj Ściborkę z mojej klasy.
Lubię Ściborkę.
Pożegnali w końcu Ściborkę i wyszli razem.
W Ściborkę nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŚciborkąObie ze Ściborką postawiłyśmy na zmiany.
Wymyśliłam ze Ściborką nową zabawę.
Idę na spacer ze Ściborką.
Razem ze Ściborką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Weekend spędzony ze Ściborką był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŚciborceMowa oczywiście o Ściborce.
Wczoraj wspomniałam o Ściborce z moim tatą.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Ściborce.
No a teraz trochę więcej o Ściborce.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Ściborce.

Wołacz:
(hej!)
ŚciborkoŚciborko! Wróć do mnie!
Ściborko! Gdzie jesteś?
Witaj Ściborko!
Dobry wieczór Ściborko!
Cześć Ściborko!