Jak się pisze imię Wisławusia? Piszemy o Wisławusi czy o Wisławusii?
Imię żeńskie Wisławusia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Wisławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wisławusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Wisławusi.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Wisławusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Wisławusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Wisławusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Wisławusi.
Wołacz (Hej!): Wisławusiu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wisławusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Wisławusia przez przypadki.