Jak się pisze imię Wiktorusia? Piszemy o Wiktorusi czy o Wiktorusii?
Imię żeńskie Wiktorusia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Wiktorusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wiktorusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Wiktorusi.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Wiktorusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Wiktorusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Wiktorusią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Wiktorusi.
Wołacz (Hej!): Dobranoc Wiktorusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wiktorusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Wiktorusia przez przypadki.