Jak się pisze imię Wiktorunia? Piszemy o Wiktoruni czy o Wiktorunii?
Imię żeńskie Wiktorunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Wiktorunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wiktorunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Wiktoruni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Wiktoruni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Wiktorunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Wiktorunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Wiktoruni.
Wołacz (Hej!): Wiktoruniu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wiktorunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Wiktorunia.