Jak się pisze imię Uniesławunia? Piszemy o Uniesławuni czy o Uniesławunii?
Imię żeńskie Uniesławunia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Uniesławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Uniesławunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Uniesławuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Uniesławuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Uniesławunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Uniesławunią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Wspominam o Uniesławuni.
Wołacz (Hej!): Uniesławuniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Uniesławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Uniesławunia.