Jak się pisze imię Tradycja? Piszemy o Tradyci czy o Tradycji?
Imię żeńskie Tradycja należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Tradycja przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Tradycja - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Tradycji.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Tradycji.
Biernik (kogo? co?): Lubię Tradycję.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Tradycją.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Tradycji.
Wołacz (Hej!): Witaj Tradycjo!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Tradycja wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Tradycja przez przypadki.