Jak się pisze imię Nastusia? Piszemy o Nastusi czy o Nastusii?
Imię żeńskie Nastusia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Nastusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Nastusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Nastusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Nastusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Nastusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję z Nastusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Nastusi.
Wołacz (Hej!): Dobry wieczór Nastusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Nastusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Nastusia przez przypadki.