Jak się pisze imię Nadzieja? Piszemy o Nadziei czy o Nadzieji?
Imię żeńskie Nadzieja należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Nadzieja przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Nadzieja - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Nadziei.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Nadziei.
Biernik (kogo? co?): Widzę Nadzieję.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Nadzieją.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Nadziei.
Wołacz (Hej!): Nadziejo! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Nadzieja wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Nadzieja przez przypadki.