Jak się pisze imię Naczęsławunia? Piszemy o Naczęsławuni czy o Naczęsławunii?
Imię żeńskie Naczęsławunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Naczęsławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Naczęsławunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Naczęsławuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Naczęsławuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Naczęsławunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Naczęsławunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Naczęsławuni.
Wołacz (Hej!): Naczęsławuniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Naczęsławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Naczęsławunia.