Jak się pisze imię Lutosławunia? Piszemy o Lutosławuni czy o Lutosławunii?
Imię żeńskie Lutosławunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Lutosławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Lutosławunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Lutosławuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Lutosławuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Lutosławunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Lutosławunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Wspominam o Lutosławuni.
Wołacz (Hej!): Lutosławuniu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Lutosławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Lutosławunia przez przypadki.