Jak się pisze imię Ludmiłunia? Piszemy o Ludmiłuni czy o Ludmiłunii?
Imię żeńskie Ludmiłunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Ludmiłunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Ludmiłunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Ludmiłuni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Ludmiłuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Ludmiłunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Ludmiłunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Wspominam o Ludmiłuni.
Wołacz (Hej!): Cześć Ludmiłuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ludmiłunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Ludmiłunia przez przypadki.