Jak się pisze imię Konkorusia? Piszemy o Konkorusi czy o Konkorusii?
Imię żeńskie Konkorusia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Konkorusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Konkorusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Konkorusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Konkorusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Konkorusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Konkorusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Konkorusi.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Konkorusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Konkorusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Konkorusia przez przypadki.