Jak się pisze imię Hermenegilunia? Piszemy o Hermenegiluni czy o Hermenegilunii?
Imię żeńskie Hermenegilunia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Hermenegilunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Hermenegilunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Hermenegiluni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Hermenegiluni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Hermenegilunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Hermenegilunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Hermenegiluni.
Wołacz (Hej!): Hermenegiluniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Hermenegilunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Hermenegilunia przez przypadki.