Jak się pisze imię Emerytusia? Piszemy o Emerytusi czy o Emerytusii?
Imię żeńskie Emerytusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Emerytusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Emerytusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Emerytusi.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Emerytusi.
Biernik (kogo? co?): Widzę Emerytusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Emerytusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Emerytusi.
Wołacz (Hej!): Emerytusiu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Emerytusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Emerytusia.