Jak się pisze imię Dąbrusia? Piszemy o Dąbrusi czy o Dąbrusii?
Imię żeńskie Dąbrusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Dąbrusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Dąbrusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Dąbrusi.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Dąbrusi.
Biernik (kogo? co?): Widzę Dąbrusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Dąbrusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Dąbrusi.
Wołacz (Hej!): Cześć Dąbrusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Dąbrusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Dąbrusia.