Jak się pisze imię Dziesławunia? Piszemy o Dziesławuni czy o Dziesławunii?
Imię żeńskie Dziesławunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Dziesławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Dziesławunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Dziesławuni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Dziesławuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Dziesławunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Dziesławunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Pamiętam o Dziesławuni.
Wołacz (Hej!): Witaj Dziesławuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dziesławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Dziesławunia przez przypadki.