Jak się pisze imię Dobiesławunia? Piszemy o Dobiesławuni czy o Dobiesławunii?
Imię żeńskie Dobiesławunia należy do tej grupy imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Dobiesławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Dobiesławunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Dobiesławuni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Dobiesławuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Dobiesławunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Dobiesławunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Wspominam o Dobiesławuni.
Wołacz (Hej!): Dobiesławuniu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dobiesławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Dobiesławunia.