Jak się odmienia przez przypadki imię Wisławunia?
Imię żeńskie Wisławunia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Wisławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wisławunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Wisławuni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Wisławuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Wisławunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Wisławunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Wisławuni.
Wołacz (Hej!): Wisławuniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wisławunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Wisławunia przez przypadki.