Jak się odmienia przez przypadki imię Wiolunia?
Imię żeńskie Wiolunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Wiolunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wiolunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Wioluni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Wioluni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Wiolunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Wiolunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Wioluni.
Wołacz (Hej!): Wioluniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wiolunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Wiolunia.