Jak się odmienia przez przypadki imię Wiolecia?
Imię żeńskie Wiolecia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Wiolecia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wiolecia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Wioleci.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Wioleci.
Biernik (kogo? co?): Lubię Wiolecię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Wiolecią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Wioleci.
Wołacz (Hej!): Wioleciu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wiolecia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Wiolecia.