Jak się odmienia przez przypadki imię Wacłusia?
Imię żeńskie Wacłusia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Wacłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wacłusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Wacłusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Wacłusi.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Wacłusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Wacłusią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Śpiewam o Wacłusi.
Wołacz (Hej!): Cześć Wacłusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wacłusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Wacłusia przez przypadki.