Jak się odmienia przez przypadki imię Ulusia?
Imię żeńskie Ulusia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Ulusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Ulusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Ulusi.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Ulusi.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Ulusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Ulusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Śpiewam o Ulusi.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Ulusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ulusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Ulusia.