Jak się odmienia przez przypadki imię Mirelusia?
Imię żeńskie Mirelusia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Mirelusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Mirelusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Mirelusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Mirelusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Mirelusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Mirelusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Wspominam o Mirelusi.
Wołacz (Hej!): Hej Mirelusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Mirelusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Mirelusia.