Jak się odmienia przez przypadki imię Lutomirusia?
Imię żeńskie Lutomirusia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Lutomirusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Lutomirusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Lutomirusi.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Lutomirusi.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Lutomirusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Lutomirusią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Wspominam o Lutomirusi.
Wołacz (Hej!): Dobranoc Lutomirusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Lutomirusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Lutomirusia przez przypadki.