Jak się odmienia przez przypadki imię Emerytusia?
Imię żeńskie Emerytusia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Emerytusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Emerytusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Emerytusi.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Emerytusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Emerytusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Emerytusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Emerytusi.
Wołacz (Hej!): Cześć Emerytusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Emerytusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Emerytusia.