Jak się odmienia przez przypadki imię Dąbrusia?
Imię żeńskie Dąbrusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Dąbrusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Dąbrusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Dąbrusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Dąbrusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Dąbrusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Dąbrusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Dąbrusi.
Wołacz (Hej!): Gdzie jesteś Dąbrusiu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dąbrusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Dąbrusia przez przypadki.