Jak się odmienia przez przypadki imię Dąbrunia?
Imię żeńskie Dąbrunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Dąbrunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Dąbrunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Dąbruni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Dąbruni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Dąbrunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Dąbrunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Dąbruni.
Wołacz (Hej!): Cześć Dąbruniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Dąbrunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Dąbrunia.