Jak się odmienia przez przypadki imię Benedyktusia?
Imię żeńskie Benedyktusia należy do tego grona imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Benedyktusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Benedyktusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Benedyktusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Benedyktusi.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Benedyktusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Benedyktusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Benedyktusi.
Wołacz (Hej!): Witaj Benedyktusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Benedyktusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Benedyktusia przez przypadki.