Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Wiktorusia?
Imię żeńskie Wiktorusia należy do tych imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Wiktorusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wiktorusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Wiktorusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Wiktorusi.
Biernik (kogo? co?): Widzę Wiktorusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Wiktorusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Śpiewam o Wiktorusi.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Wiktorusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wiktorusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Wiktorusia przez przypadki.