Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Naczęsławunia?
Imię żeńskie Naczęsławunia należy do tych imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Naczęsławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Naczęsławunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Naczęsławuni.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Naczęsławuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Naczęsławunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Naczęsławunią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Naczęsławuni.
Wołacz (Hej!): Witaj Naczęsławuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Naczęsławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Naczęsławunia.