Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Martusia?
Imię żeńskie Martusia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Martusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Martusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Martusi.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Martusi.
Biernik (kogo? co?): Widzę Martusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Martusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Martusi.
Wołacz (Hej!): Cześć Martusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Martusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Martusia przez przypadki.