Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Frania?
Imię żeńskie Frania należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Frania przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Frania - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Frani.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Frani.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Franię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Franią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Frani.
Wołacz (Hej!): Franiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Frania wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Frania.