Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Ernestusia?
Imię żeńskie Ernestusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Ernestusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Ernestusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Ernestusi.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Ernestusi.
Biernik (kogo? co?): Widzę Ernestusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Ernestusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Ernestusi.
Wołacz (Hej!): Ernestusiu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ernestusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Ernestusia.