Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Emunia?
Imię żeńskie Emunia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Emunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Emunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Emuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Emuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Emunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Emunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Emuni.
Wołacz (Hej!): Emuniu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Emunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Emunia przez przypadki.