Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Emerytusia?
Imię żeńskie Emerytusia należy do tych imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Kłopot z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Emerytusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Emerytusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Emerytusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Emerytusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Emerytusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję z Emerytusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Wspominam o Emerytusi.
Wołacz (Hej!): Cześć Emerytusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Emerytusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Emerytusia.