Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Dąbrunia?
Imię żeńskie Dąbrunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Dąbrunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Dąbrunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Dąbruni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Dąbruni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Dąbrunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Dąbrunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Dąbruni.
Wołacz (Hej!): Gdzie jesteś Dąbruniu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dąbrunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Dąbrunia przez przypadki.