Jak odmienić imię Żywisłunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Żywisłunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Żywisłunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Żywisłunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Żywisłuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Żywisłuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Żywisłunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Żywisłunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Żywisłuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Żywisłuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Żywisłunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Żywisłunia.