Jak odmienić imię Żywilunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Żywilunia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Żywilunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Żywilunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Żywiluni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Żywiluni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Żywilunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Żywilunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Żywiluni.
W wołaczu (Hej!): Żywiluniu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Żywilunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Żywilunia przez przypadki.