Jak odmienić imię Żyrborkunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Żyrborkunia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Żyrborkunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Żyrborkunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Żyrborkuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Żyrborkuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Żyrborkunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Żyrborkunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Żyrborkuni.
W wołaczu (Hej!): Żyrborkuniu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Żyrborkunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Żyrborkunia.